یکسال قبل در چنین روزهایی دروایش سلسله گنابادی زیر شدید ترین فشارها قرار داشتند
کارگزاران حکومت برای به کرسی نشاندن اجباری دیدگاه خودشان – آنچه "ولایت مطلقه" خوانده میشود – در هر سانتی متر مملکت ، حتی محل تجمع درویش سلسله نعمت اللهی گنابادی را در قبرستان تخته پولاد اصفهان با بولدوزرهای شهردازی شبانه و دزدانه در تاریخ سی بهمن ۱٣۸۷ خورشیدی با خاک یکسان کردند! این فاجعه به دنبال زنجیره ای از اقدامات برنامه ریزی شده – باهمکاری عموم نهادهای دولتی برای سرکوبی دراویش این سلسله ، و تخریب و تعطیل حسینیه های آنان در شهرهای مختلف قم و بروجرد و چرمهین و کیش ، با هدف تعطیلی مکتب درخشان و انسانساز درویشی و تصوف اسلامی و بیرون راندن دراویش از خاک وطنشان صورت می گرفت
اما دراویش به همان اندازه که از جنگ و ستیز اجتناب می کنند در دفاع از حق پایدار و (همانند سدی محکم) ، استوارند
سال پیش درسوم اسفند در حالیکه فضای خفقان و سیاهی استبداد همه جا سایه افکنده بود دراویش نعمت اللهی گنابادی علیرغم همه خطرات و تهدیدها با کمال استواری و شجاعت برای تظلم و دادخواهی ، و اعتراض به بی حرمیتهای مکرر علیه ارزشهای معنوی مکتبشان از همه نقاط ایران به تهران سرازیر شده و در برابر مجلس شورا و خانه ملت تجمع دهها هزار نفری برگزار کردند و به این ترتیب این روز فرخنده "روز درویش" نام گرفت
روز درویش پرتوی از امید در فضای خرافه زده تاباند و پیش درآمدی شد برای ایستادگی در مقابل حق کشیها و زورگوییها و زیاده خواهیها. در این روز بنا به آمار رسمی هشتصد و پنجاه نفر بازداشت و زندانی شدند که برخی از آنان ماهها از ایام عمر خود را در زندان سیاه اوین سپری ساختند اما از عهد خود با خدای بزرگ رو برنتافتند و تسلیم فشارهای جباران نشدند بزرگداشت چنین روز فرخنده ای از این بابت حائز اهمیت است که همه اصول جوانمردی و آزادگی و حق جویی و استقامت را در عین صلح طلبی یادآوری می کند باشد که قلم و قدم و همت و نفس درویشان در مسیر دستیابی عموم عموطنان ایرانی ما به صلح و آزادی و مردمسالاری نقش مثبت و مبارکی داشته باشد
از کران تا به کران لشگر ظلم است ولی
از ازل تا به ابد ، فرصت درویشان است
گنج قارون - که فرو میرود از قهر هنوز
خوانده باشی که هم از غیرت درویشان است
کمیتۀ جهانی دفاع از حقوق دراویش و دانشجویان ایران
کارگزاران حکومت برای به کرسی نشاندن اجباری دیدگاه خودشان – آنچه "ولایت مطلقه" خوانده میشود – در هر سانتی متر مملکت ، حتی محل تجمع درویش سلسله نعمت اللهی گنابادی را در قبرستان تخته پولاد اصفهان با بولدوزرهای شهردازی شبانه و دزدانه در تاریخ سی بهمن ۱٣۸۷ خورشیدی با خاک یکسان کردند! این فاجعه به دنبال زنجیره ای از اقدامات برنامه ریزی شده – باهمکاری عموم نهادهای دولتی برای سرکوبی دراویش این سلسله ، و تخریب و تعطیل حسینیه های آنان در شهرهای مختلف قم و بروجرد و چرمهین و کیش ، با هدف تعطیلی مکتب درخشان و انسانساز درویشی و تصوف اسلامی و بیرون راندن دراویش از خاک وطنشان صورت می گرفت
اما دراویش به همان اندازه که از جنگ و ستیز اجتناب می کنند در دفاع از حق پایدار و (همانند سدی محکم) ، استوارند
سال پیش درسوم اسفند در حالیکه فضای خفقان و سیاهی استبداد همه جا سایه افکنده بود دراویش نعمت اللهی گنابادی علیرغم همه خطرات و تهدیدها با کمال استواری و شجاعت برای تظلم و دادخواهی ، و اعتراض به بی حرمیتهای مکرر علیه ارزشهای معنوی مکتبشان از همه نقاط ایران به تهران سرازیر شده و در برابر مجلس شورا و خانه ملت تجمع دهها هزار نفری برگزار کردند و به این ترتیب این روز فرخنده "روز درویش" نام گرفت
روز درویش پرتوی از امید در فضای خرافه زده تاباند و پیش درآمدی شد برای ایستادگی در مقابل حق کشیها و زورگوییها و زیاده خواهیها. در این روز بنا به آمار رسمی هشتصد و پنجاه نفر بازداشت و زندانی شدند که برخی از آنان ماهها از ایام عمر خود را در زندان سیاه اوین سپری ساختند اما از عهد خود با خدای بزرگ رو برنتافتند و تسلیم فشارهای جباران نشدند بزرگداشت چنین روز فرخنده ای از این بابت حائز اهمیت است که همه اصول جوانمردی و آزادگی و حق جویی و استقامت را در عین صلح طلبی یادآوری می کند باشد که قلم و قدم و همت و نفس درویشان در مسیر دستیابی عموم عموطنان ایرانی ما به صلح و آزادی و مردمسالاری نقش مثبت و مبارکی داشته باشد
از کران تا به کران لشگر ظلم است ولی
از ازل تا به ابد ، فرصت درویشان است
گنج قارون - که فرو میرود از قهر هنوز
خوانده باشی که هم از غیرت درویشان است
کمیتۀ جهانی دفاع از حقوق دراویش و دانشجویان ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر