هو
121
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
یا محَوِّلَ الحَولِ وَالا حوال حَوّل حالِنا اِلی اَحسنِ الحالُ
عید سعید نوروز را به همه هموطنان عزیز بالاخص فقرا، برادران ایمانی تبریک می گویم .عیدی است که برای ما از حضرت زرتشت (ع) یادگار مانده و در طیّ تاریخ بر مکتب اسلام هم عرضه شده و تایید گردیده است چه به توسط پیغمبر (ص)و چه به عنوان حضرت صادق (ع). به حضرت زرتشت (ع)عرض می کنیم: ای بزرگوار! دیده بگشا و هم وطنان خودت را ببین 0 ما یادگار تو را حفظ میکنیم ولی آنهایی که این یادگارها را تخریب می کنند، مزاحم هستند، إن شاءالله خداوند همه ما را در راه راست محکم بدارد و ثَبِّت اَقدامَنا وَ انصُرنا عَلَی القَومِ الکافِرین .
حضرت صادق (ع) اَلحَمدُ لِلهِ الَّذی جَعَلَ اَعدائَنا مِنَ الحُمَقاء بنابراین گمان می کنند عظمت درویشی و عظمت ولایت الهی در ساختمانهای بلند، کاشی کاریهای عظیم و لباس های پر زرق و برق است، به خیال خود برای دشمنی و نابودی فقر وعرفان این مظاهر را از بین می برند و به خیال خود موفق شده اند و حال آنکه از بین بردن این مظاهر نه تنها به اصل مکتب لطمه نمی زند بلکه تا کنون تجربه کرده ایم که این تخریبها موجب انتشار و عظمت مکتب تصوّف و عرفان شده است. وقایعی که در این چهار سال اخیر رخ داد هر کدام به نوبه خود تلفاتی از فقرا داد ولی عظمتی هم در مقابل به عالم فقر داد، یعنی در واقع عالَمِ فقر، قربانی هایی داد و عظمت از طرف خداوند اعطاء شد. وقایع تخریبهایی که تا کنون دیدیم، موجب تعجب و تاسف است زیرا مسلمین صدر اول اسلام هر جا را که فتح کردند،از جمله بیت المقدس را،عمر خلیفه ی دوم ،وارد کلیسای بیت المقدس شد و آنجا نه تنها بر حَسَب سنّت پیغمبر (ص) یقیناً دو رکعت نماز خواند ، بلکه مجدداً تولیت و کلید آنجا را به همان متولّی قبلی داد.
امسال نیز گذشته از آن جراحتهای کهنه ای که بر قلب ما وارد شد ،جراحت جدیدی هم وارد شد و بلکه بر جراحتهای گذشته، نمک پاشیده شد. اما خداوند در این جریانها که برای ما امتحان و در عین حال برای آتیۀ ما ریاضتی تلقّّی می شود بحمدلله تا کنون ما را سرفراز در آورده است و خداوند وقتی به قومی محبت داشت این دعای آنها که :رَبَّنا لا تُزِغ قُلُوبَنا بَعدَ إذ هَدَیتَنا را در مورد آنها اجابت می فرماید و همین طور در مورد فقرا که فقرا هر چه بر آنها فشار وارد شد بر دعای ثَبِّت اَقدامَنا افزودند و خداوند نیز آنها را مؤیّد داشت .
جالب توجه است، همانطوری که تمام وقایع عاشورا و کربلا، مقدمّات و مؤخّرات آن در ماه محرّم بود ،این عاشوراهایی که بر ما وارد شد نیز در ماه محرّم بود ولی مابنا براین که پیامبر اکرم (ص)فرموده است : تَخَلَّقُوا بِاخلاق الله به پیروی از پیغمبر (ص) وپیروی از این دستور هر گاه گنهکاری به گناه خود اقرار و از آن توبه وپشیمانی داشته باشد، ما از حق شخصی خود می گذریم ولی مادامی که توبه ای دیده نشد بقای آنها برستم وظلم استصحاب می شود .
مع ذلک امروز ،چون سال نو آمده است ،خداوند طبیعت مرده را حیات مجدد داده است و ما با تبریک به یکدیگر با هم روبرو می شویم، سعی کنیم این ناراحتی ها را از لحاظ شخصی فراموش کنیم و برای روز مبادا نگهداریم .مطالبی که فعلاً به عرض می رسد گر چه غالباً ممکن است تکراری باشد ولی ضرورت دارد که باز هم یادآوری کنیم که :وَ ذَکِّر فَإنَّ الذِّکری تَنفَعُ المُؤمِنین .
1 – برادران فقری همان طور که در تعهّد معنوی و بیعت الهی مندرج است باید به احکام شریعت تسلیم بوده و اطاعت کنند و برای درک احکام شریعت، بهتر آن است که به علمای شریعت مراجعه کرده و یا رساله ها را مطالعه کنند که به صورت عمل به احتیاط عمل کنند ،البته رساله ها یا علما هم همه ،قابل تقلید نیستند ،بخصوص که بعد از عظمت اسلام وعظمت تشیّع و ظهور قدرت معنوی تشیع در اذهان ایرانی ها ، دشمنان سعی کردند به هر طریقی که شده است فرمان و رُل این قدرت را به دست بگیرند به این جهت بسیاری از اشخاص یا عالماً و یا جاهلاً، به تحصیل علوم فقهی اشتغال ورزیدند و حتی بعضی ها به عالی ترین مراحل آن هم شاید رسیدند به این امید که شیعیان از لحاظ علاقه ای که به احکام شریعت دارند از آنها پیروی کنند.به این جهت بود که در طی تاریخ هم فراوان داریم . ملاکی که برای ما حضرت معین فرموده اند این است که : مَن کانَ مِنَ الفُقَهاء صائِناَ لِنَفسِه، حافِظاً لِدینِه، مُخالِفاً عَلی هَواهُ، مُطیعاً لِأمرِ مَولاهُ، فَلِلعَوامِ أن یُقَلِّدُوه.
2 – همان گونه که همه مراجع در اوّل رساله خود نوشته اند این رساله ها، راجع به اعمال است و راجع به اعتقادات، خود مکلّف باید تحقیق کند، بنابراین صلاحیت قلمرو تقلید واین که چه مسائلی را باید تقلید کرد دردرجه اول است .مسائلی که شخص ،مکلف است و می تواند تحقیق کند ،خود باید تحقیق کند. مثلاً بررسی صلاحیت بعضی افراد ،گذشته از تحقیق، اگر عالِمی اظهار نظر کرد آن به عنوان فتوی نیست ،به عنوان مشورت است و باید توجه داشته باشیم که اعتقادات، قابل تقلید نیست.
3 – خداوند فرمود و وعده داد که : وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحزَنُوا وَ أنتُم الأعلَون إن کُنتُم مُؤمِنین که بشارت خود را به إن کُنتُم مُؤمِنین مقید فرمود، بنابراین به هیچ وجه نگران و ناراحت از زحمات دنیوی از قبیل بازداشت ،حبس و امثال اینها نباشید چه بسا شما بتوانید در این حبس به درجات عالی تری از معنویت برسید، امیدوارم خداوند وسایل رفاه را برای شما فراهم کند ولی همیشه یاد خدا واتحاد با یکدیگر را فراموش نکنید، اتحاد مومنین با یکدیگر باید طوری باشد که مصداق کَأنَّهُم بُنیانٌ مَرصُوص قرار بگیرند والحمدلله از این حیث، توفیق الهی نصیب ما فقرا بوده است که قدم به قدم به جلو رفته ایم واین مسئله خاص مراجعه خودجوش روز درویش آنقدر مهم بود که حتی از طرف دشمنان، روزسوم اسفند به نام روز درویش نامیده شد و این برای دشمنان ایمان، متصور نیست که مومنین آنقدردلهایشان به هم نزدیک باشد که خود جوش عمل به این اهمیت را انجام بدهند .همه دنبال این هستند که چه کسی باعث این شده است؟! کسی که باعث این شده است روح ایمان است یعنی پیغمبر (ص) و علی (ع) که در دلهای مومنین جای دارند و از این جهت من، بدون اینکه دخالتی داشته باشم بسیار خوشحال شدم و امید وارم که فقرا همیشه وحدتشان را حفظ کنند و هیچ گونه نقاری از یکدیگر نداشته باشند زیرا در آنصورت آن صفت إن کُنتُم مُؤمِنین، تضعیف شده و یا از بین می رود.
4 – امروز وسایل اطلاع رسانی فراوان است، بطوری که اکنون ما تقریباً از مطبوعات داخلی جز اندک بهره ای نمی توانیم ببریم زیرا بایکوت کرده اند ولی مع ذلک اخبار ما را مرتّب در دنیا پخش می کنند .این کار دشمنان است و به خصوص اخیراً شنیده شد که دشمنان، کمیسیون هایی تشکیل دادند و از انواع مختلف کار فرهنگی استفاده می کنند، مثلاً در حدود بیست و چند کتاب علیه درویشی در همین مدت نوشته و به نامهای مختلف منتشر شده است ،همه از این کمیسیون است که تقریباً اعضای این کمیسیون را ما می شناسیم و برای ما آشنا هستند. تمام این کتابها از تقریباً یک نفر یا دو نفر است ولی هر کدام به اسامی جعلی منتشر می گردد .همچنین در این سایتها همانطوریکه قبلا نوشته شده بود ،در جایی دیدم که علیه ما هیجده سایت به اسامی مختلف تشکیل شده و اینها دقت می کنند چون اختلاف انداختن وتفرقه انداختن ،سلاح مهم آنهاست ،جزئی کدورتی که بین دو نفر از فقرا و به خصوص از بزرگانِ فقرا و مشایخ پیدا شود، این سایتها و گردانندگان آنها به صورت ظاهر بعضی ها طرفدار این طرفند و بعضیها طرفدار آن طرف و هر دو از هم بد می گویند که البته اخیراً معلوم شد و بسیاری از این سایتها تعدیل شد ،مثلاً یک سایتی به عدّه ای توصیه می کند که با آنهای دیگر صفا نکنید، مصافحه نکنید تا معلوم شود ما آنها را قبول نداریم. درویشی که مال شما نیست که شما قبول داشته باشید یا نداشته باشید!! من نقل قول از حضرت آقای صالحعلیشاه (قدّس سرّه)شنیدم که فرمودند: دستی را که گرفتیم رها نمی کنیم اگر چه در آخرین مرحله زندگانی او باشد.
5 – مسئله دیگرنقش عقل است. در فقه اسلامی، عقل یکی از ارکان اربعه احکام تلقی می شود ولی مشهور است که از بزرگی پرسیدند که آیا عقل، حجت است یا نه ؟ فرمود: عقلِ من یا عقلِ تو؟ عقلِ من حجت است ،عقلِ تو نه .عقلی که از شوائب دنیوی و حبّ و بغض های شخصی خالص و بدور باشد و هدف ،اطاعتِ امر الهی باشد ،چنین عقلی خودبخود راه را پیدا می کند و مصداق آن عقلی است که در سوره وَالشَّمس ذکر شده است که می فرماید : وَ نَفسٍ وَ ما سَوّاها فَألهَمَها فُجُورَها وَ تَقویها چنین عقلی ،گذشته از اینکه مسیر استدلال به جایی می رسد، الهام الهی نیز به او کمک می کند واین الهام صرفاً مختص به مؤمنین نیست، مواردی که خداوند مصلحت بداند الهام می فرماید، همه ما دیده ایم یا پای درخت خوابیده ایم و دیده ایم که سیبی یا میوه ای از درخت می افتد ولی خداوند این الهام را به نیوتن داد که از این امر ساده، قانونی را که خداوند مقرر کرده است، کشف کند و به ما اطلاع دهد جایی که به او چنین الهامی می شود، مسلّماً خداوند به مؤمنین هم الهام می کند اما البته الهام هرگز مخالف با عقل نیست. به هر جهت احکام شریعت همیشه باید رعایت شود و مسئله ای نیست که در اصل تغییر یابد، ممکن است مصادیق احکام شریعتی در زمانهای مختلف، متفاوت باشد ولی اصلِ اطاعت از احکام شرعی همیشه برجاست وثابت است .
6 – در حرمت مواد مخدر بین عرفای اخیر اختلاف نظری نیست و همه بدان معتقدند، به این دلیل که خطر عظیمی در راه سلوک است و الّا در هیچ مورد دیگری بزرگان عرفان در مسائل شرعی دخالت نکرده اند.
7 – فرمایش علی (ع) را به خاطر بیاوریم که فرمود: اسلام از دو جنبه لطمه می بیند: متحجّرین وبی دینان. نمونه متحجّرین خوارج صدر اسلام اند که هم اکنون نسل آنها و تفکر و بینش آنها باقیست .
8 – به اتفاق نظریۀ همه بزرگان عرفان وشریعت، امروز دنیای اسلام نیازمند وحدت است، نیازمند دوستی است. به همین جهت همه ما توبیخ می کنیم همه کسانی را که در این راه سنگ اندازی می کنند وبه هر بهانه ای که شده است دشمنیهای خود را به ظاهر، لباسِ شریعت می پوشانند و به عملِ ضدِّ شریعت می پردازند .
9 – برادران فقرا در روابط تجاری خود رعایت کمال احتیاط را بنمایند که موجب اختلاف پبدا نشود .
10 – مجالس شبهای جمعه و دوشنبه و صبح جمعه برقرار است البته فقرا به هر عنوان که تجمع کنند و با هم بنشینند و به یاد خدا باشند، مُثاب است ولی مجالس دیگر جزءِ مجالس فقری حساب نمی شود و مثلا کسی، در منزل شخصی خودش برای دیدار و دید و بازدید می نشیند و جلسه برقرار می کند ،البته با یاد خدا بودن مجلس را متبرّک می سازد ولی مجلس فقری تلقّی نمی شود .
11 – عرفان وتصوّف به اصطلاح عوامانه صلح کلّ است، باید توجه کرد همانطور که یک مجسمه ساز یا یک هنرمند ،اثری بیافریند اگر چه بعداً خودِ او، این اثر را در درجۀ اوّلِ اهمیت قرار ندهد ولی همیشه به آثار خود علاقمند است. بیاد بیاوریم که روایت شده است که خداوند متعال حضرت موسی (ع)را خطاب فرمود و از او پرسید یا به او اطلاع دادکه تو چندین هزار نفر از بنی اسرائیل را کشته ای !! و حضرت عرض کرد : بار الها! به امر تو بود . خداوند فرمود: بلی به امر من بود و بنابراین برتو گناهی مترتب نیست ولی دلت نسوخت که این همه جمعیت را کشتی ؟! بدانید همه مخلوقاتی را که خداوند آفریده است مورد علاقه اوست ، ما تا از راه یابی یک فرد ناامید نشویم،حق نداریم به او نظر بد داشته باشیم ،چه رسد به اینکه او را مضروب و مسدوم کنیم و محل عبادت یا محل زندگی او را خراب کنیم ،در اینصورت گناه آن چنان سنگین است که وای بر کسی که از این کار توبه نکند .
12 - آقایان مشایخِ محترم همه باید مورد احترامِ فقرا باشند و بین آقایان مشایخ هیچ مزیّتی نیست، تقدّمِ زمانیِ اجازه به هیچ وجه حکایت از تقدم معنوی ندارد ولی البته خودِ آقایان مشایخ، این نکته را رعایت می کنند و خواهند نمود و توجه داشته باشید که دستور العمل کلّی و دخالت در تمام مسائل و امور فقرا در همه شهرها و در کلّ مملکت فقط در صلاحیت قطب وقت است، حوزه مأموریت مشایخ محدود است و حتی اگر اجازه ی خاصّی نداشته باشند، سخنرانیهای خود را هم باید کوتاه تر نموده و فقط منحصر به مسائل محلی نمایند.
13 – درویشی در سیاست به معنی عوامانۀ آن و به آن نحوی که جاریست دخالت نمی کند زیرا بعضی و بلکه بسیاری از منهیات شرعی و اخلاقی در عوالم سیاست برگزار می شود مانند ریا کاری ،خُلفِ وعده و امثال اینها ولی فقرا به اتکاء عقل شخصی خود در سیاستها دخالت می کنند و با توجه به دستورات اخلاقی و شرعی تصمیم می گیرند و از جمله این مسائل که هر چند وقتی برای ما مردم پیش می آید مسئله انتخابات است .بنابراین توقع اینکه از طرف قطب یا مشایخ دستوری به فقرا داده شود، روا نیست، مشایخ نیز چنین دستوراتی نمی دهند، فرضاً صحبتی کردند و چنین چیزی شنیده شد، نظر شخصی آنهاست، آن هم به عنوان یک درویش و برای دیگران لازم الاتّباع نیست. بنابراین فقرا در مسائل سیاسی مثل یک شهروند باشند، حقوق خود را رعایت کنند و وظایف خود راهم انجام بدهند.
حاج دکتر نور علی تابنده (مجذوبعلیشاه)
اوّل فروردین 1388 مطابق با 23 ربیع الاول 1430
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر