این عکس را روز گذشته در یکی از خیابانهای اصلی شهر اراک گرفته شده .امامزاده ای سیار.ضریح امامزاده ای که به داخل خیابانها آمده تا مردمی هم که وقت رفتن به امامزاده را ندارند "حاجاتشان برآورده شود."و افرادی که دوان دوان به سوی ضریح می آمدند و دستی بر آن می کشیدند و پولی داخل آن می ریختند. مردی هم که گویا رابط میان مردم و امامزاده بود با میکروفونی به دست مردم را به سوی امامزاده فرا میخواند.دیگری هم پارچه های سبزی به مردم میداد تا بتوانند دخیل ببندند. بالاخره عصر عصر تکنولوژیست و همه چیز باید پیشرفت نماید.حتی مقبره ها و ضریح ها.مشاغل نیز تغییر کرده اند.دیگر یک امامزاده فقط نمیتواند برای خادمش و یکی دو نفر از هیئت امنا درآمدزا باشد بلکه میبایست چندین خانواده را نان بدهد.برخی مردم ساده دل نیز ،که فقط به دنبال جایی برای دخیل بستن هستند تا شاید امیدشان ناامید نگردد. آخر چقدر باید از سادگی این مردم سوء استفاده کرد و به چه وسیله ای.بعد وقتی که میگویند از دین استفاده ابزاری میشود همه آنچنان با اخم و تخم به آدم نگاه میکنند که گویی کفر گفته ای.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر